رژیم  غذایی حاوی فروکتوز زیاد در دوران بارداری ممکن است به جفت آسیب رسانده ورشد جنین  را محدود کند

محققان دانشکده ی پزشکی دانشگاه واشنگتن با بررسی موش های سوری و انسان به این نتایج دست یافتند. آنها دریافتند استفاده از داروی آلوپورینول که یک داروی  درمان نقرس و سنگ کلیه است به کاهش این تأثیرات منفی بر سلامت مادر و نوزاد در موشها کمک می کند.

این یافته ها نشان می دهد که امکان انجام تست های غربالگری قبل از بارداری  و درمان زنان بارداری که مقدار فرکتوز در بدن آنها بالا می باشد، وجود دارد. این مطالعه بصورت آنلاین درمجله ی Scientific Reports  دردسترس است.

 فرکتوز قندی است که بطور طبیعی در میوه ها و عسل یافت می شود و در دهه های اخیر میان سازندگان مواد غذایی شهرت یافته است، آنها با فرآوری این قند به شربت ذرت با فروکتوز بالا از آن  برای شیرین  کردن مواد غذایی و نوشیدنی  ها استفاده  می کنند.

محققان در گزارشی اعلام کردند که در بیش از نیمی از شیرینی هایی که در زنجیره ی غذایی ایالات  متحده  مصرف می شود این قند  بصورت فرآوری شده (شربت ذرت با فروکتوز بالا) وجود دارد. این موضوع، نگرانی در مورد ارتباط افزایش فروکتوز در غذاهای فرآوری شده و نوشیدنی ها با افزایش اپیدمیک دیابت و چاقی را بالا برده است.

 دکتر Moleyاستاد زنان و زایمان و نویسنده ی ارشد این  مقاله  می گوید: از اوایل دهه ی  70 میلادی  ما بیش از مقداری که باید فروکتوزمصرف کرده ایم، درک تأثیر مصرف فروکتوز بر سلامت انسان به یک موضوع ضروری تبدیل شده است، این مطالعه  اثرات بالقوه  منفی  رژیم غذایی مملو از فروکتوز را در دوران  بارداری  نشان می دهد.

فروکتوز در بدن نسبت  به سایر  قندها بروش متفاوتی فرآوری می شود، برای مثال گلوکز در بدن تبدیل به  انرژی شده و مصرف می شود اما  فروکتوز درسلولهای کبدی شکسته شده و تبدیل به نوعی چربی بنام  تری گلیسرید می شود، در حالیکه همچنین مقدار زیادی از آن به اسید اوریک که یک ماده ی دفعی  طبیعی در ادرار و مدفوع است، تبدیل می شود. مقادیر  زیاد اسید اوریک منجر به اختلال  متابولیکی می شود که نتیجه ی آن چاقی، دیابت نوع 2 و سایر بیماریها است.

مطالعه ی موشها نشان داد که مقدار اسید اوریک و تری گلیسریدها در موش سالمی که با رژیم غذای مملو از فروکتوز در طی  بارداری تغذیه شده است، افزایش می یابد. علاوه بر این، در این موش ها جنین کوچکتر از حد طبیعی رشد کرده و جفت از آنچه در سایر موشهای تغذیه شده با رژیم استاندارد جوندگان مشاهده می شود، بزرگتر می شود.

دکتر Moley  می گوید: معمولاً جنین کوچک، پس از تولد بیش از یک جنین معمولی رشد می کند، در حقیقت بدن تلاش میکند کوچکی در دوره ی بارداری را جبران نماید، این نوزادان می توانند به کودکان و سپس بزرگسالانی تبدیل شوند که با چاقی و سایر مشکلات سلامت دست و پنجه نرم می کنند.

 سلامت مادر نیز ممکن است تحت تأثیر مصرف زیاد فروکتوز تهدید شود، مشکلات متابولیکی به دلیل افزایش اسیداوریک و چربی، خطر ابتلا زنان به عوارض بارداری نظیر مسمومیت حاملگی یا پره اکلامپسی(افزایش فشارخون همراه با تورم وافزایش دفع پروتئین در ادرار در طول  بارداری) و دیابت بارداری را افزایش می دهد. برای بررسی ارتباط این یافته ها در موش با زنان باردار، محققان ارتباط فروکتوز و میزان اسید اوریک جفت را در گروه کوچکی مشتمل بر 18 زن که برای زایمان به روش  سزارین برنامه ریزی شده بودند، را بررسی نمودند. زنان دچار هیچ مشکلی که سبب افزایش اسید اوریک گردد، نبودند. دکتر Moleyمی گوید: ما دریافتیم  فروکتوز اثرات مشابهی  در مادر و جنین  انسان  ایجاد می کند.

محققان دریافتند در مدل موش استفاده از داروی آلوپورینول(دارویی که برای کاهش اسید اوریک استفاده  می شود) اثرات منفی مصرف زیاد فروکتوز را بر مادر و جنین با کاهش مقدار اسیداوریک جفت،  معکوس می کند.

احتمالاً اثرات مصرف فروکتوز زیاد در انسان منجر به تشدید مشکلات مشاهده شده در موش می شود دکتر Moleyمعتقد است به تحقیقات بیشتری برای ابداع تست غربالگری جفت برای اندازه گیری میزان فروکتوز نیاز داریم، این کار می تواند با یک آزمایش خون ساده  انجام می شود.

 دکتر Moleyمی گوید: علاوه بر توصیه بر کاهش مصرف فروکتوز در دوره ی بارداری، برای افرادیکه  مقدار فروکتوز آنها بالا می باشد، تجویز آلوپورینول که از جفت عبور می کند و به طور کلی استفاده از آن  در سه ماهه ی دوم یا سوم  بارداری ایمن است، به عنوان درمان می تواند درنظر گرفته  شود.

او می افزاید: یکی از بهترین راههای  اطمینان از سلامت مادر و جنین مصرف مواد غذایی طبیعی است، ما به مطالعات بیشتری برای بررسی اثر بخشی داروی آلوپورینول برای زنان باردار زمانی که نگرانی در مورد رشد جنین وجود دارد، نیاز داریم.

 منابع:

www.sciencedaily.com/releases/2016/05/160504140811.htm

Scientific Reports, 2016; 6: 25091 DOI: 10.1038/srep25091